De heer van het kasteel van verdoemenis zou zijn echtgenote vele jaren geleden hebben omgebracht door een spijker in haar hoofd te slaan. Hij begroef haar in de tuin. Jaren later haalde hij haar weer op en kookte hij haar hoofd. De schedel plaatste hij op zijn bureau, zodat hij haar dagelijks kon aanschouwen; bovendien diende het als kaarsenhouder, wat ook een praktische functie had. Bij zijn overlijden werd het kasteel te koop aangeboden, maar er was geen interesse van potentiële kopers. Het kreeg de bijnaam "Het kasteel van verdoemenis". Het gebouw had een grimmige uitstraling. Er gingen geruchten dat er iets vreemds aan de hand was met de ruïne en dat het er voortdurend spookte. Het kasteel raakte in verval en werd uiteindelijk gesloopt.
