De oorsprong van de incubuslegende kent verschillende verklaringen. Een belangrijke factor is de middeleeuwse focus op zonden, met name de seksuele zonden van vrouwen. In dit licht is het begrijpelijk dat slachtoffers zeiden door een incubus te zijn bezocht, terwijl ze mogelijk gewoon levendige dromen hadden of zich schuldig voelden over hun nachtelijke verlangens. Bovendien kan het zijn dat de aanwezigheid van een incubus soms werd ingeroepen om een zwangerschap te rechtvaardigen die anders niet verklaard kon worden. Vrouwen die dachten door een incubus te zijn aangevallen, kunnen ook daadwerkelijk het slachtoffer zijn geweest van seksueel geweld door een echte persoon. Daders kunnen geprobeerd hebben de verantwoordelijkheid af te schuiven op een demon, zodat zij zelf niet gestraft zouden worden. In sommige gevallen kan de geestelijkheid de voorkeur hebben gegeven aan een bovennatuurlijke verklaring om bijvoorbeeld iemand in een vertrouwenspositie te beschermen. In de Bijbel wordt beschreven dat vlak voor de zondvloed gevallen engelen naar de aarde kwamen om seksuele relaties aan te gaan met de dochters van de mensen. Deze wezens kunnen worden gezien als incubi, aangezien hun interactie resulteerde in de geboorte van de Nephilim, ook wel bekend als giganten. De enige bekende methode om een Succubus of Incubus te elimineren, is door ervoor te zorgen dat deze verliefd op je wordt en hem vervolgens na de seksuele ontmoeting te doden. Wanneer je probeert een Incubus of Succubus te doden, is het cruciaal dat je voorkomt dat hij of zij je aanraakt, zodat de verleidelijke magie geen invloed op je kan uitoefenen.
