Abaddon (Hebreeuws: אבדון, avadon, "verderf" of "vernietiging") of Apollyon (Grieks: Ἀπολλύων, Apollúōn, "vernietiger") is een figuur uit de mythologie, genoemd in Openbaring 9:11, waar hij wordt aangeduid als "de engel van de afgrond". In de Hebreeuwse Bijbel wordt Abaddon in verband gebracht met het dodenrijk Sjeol (Job 26:6; 28:22; Psalm 88:11). Hierdoor wordt Abaddon ook vaak gebruikt als een term voor de onderwereld.
Een alternatieve interpretatie is dat Openbaring 20:1-3 verwijst naar dezelfde engel als in Openbaring 9:1-2, die de sleutel van de afgrond bezit. Deze engel is verantwoordelijk voor het werpen van Satan in de afgrond en het binden van hem voor een periode van 1000 jaar. Dit impliceert dat deze krachtige engel een dienaar van God is. Jehova's getuigen zijn van mening dat Abaddon Jezus Christus zelf vertegenwoordigt, die fungeert als de uitvoerder van het oordeel of de vernietiger.
