Het aura, dat wordt beschouwd als een hypothetisch energieveld, omringt volgens diverse esoterische tradities zowel mensen als andere levende organismen. Het zou mogelijk zijn voor individuen, na enige training, om de aura's in verschillende kleuren waar te nemen. De kleuren van een aura zouden variëren afhankelijk van de persoon en de specifieke omstandigheden. Auragenezers beweren in staat te zijn om ziekten te diagnosticeren door te kijken naar afwijkingen in het aurabeeld. Tot op heden zijn er echter geen wetenschappelijke methoden ontwikkeld die het bestaan van aura's kunnen bevestigen. Voorstanders van esoterische tradities beweren dat een aura bestaat uit 'levensenergie', 'astrale energie', 'esoterische energie', 'bio-energie' of een andere energievorm die niet binnen het natuurkundige spectrum valt. Zij stellen dat deze energie niet moet worden verward met infrarode straling, die door alle lichamen wordt uitgezonden en zichtbaar kan worden gemaakt met behulp van een warmtegevoelige camera. Bovendien zou de aura verschillen van het nabeeld dat het menselijk oog onder bepaalde omstandigheden waarneemt rondom objecten die zich tegen een heldere achtergrond bevinden.
Er zouden in totaal zeven distincte auralagen bestaan, die elk verbonden zijn met een van de zeven chakra's. De inherente relatie tussen een auralaag en een chakra wordt aangeduid als een chakralaag. De theosofie, die uitgaat van de meervoudigheid van materie (hylisch pluralisme), stelt dat aura's zijn opgebouwd uit verschillende 'fijnstoffelijke lichamen', die zich in diverse lagen rondom het 'grofstoffelijke' (materiële) lichaam bevinden. Het 'etherisch lichaam', dat zich binnenin deze fijnstoffelijke lichamen bevindt, zou via de chakra's 'levensenergie' uit de omgeving aan het materiële lichaam doorgeven.
Er zijn apparaten die beweren in staat te zijn om 'aurafoto's' te produceren. Eerst wordt er een afbeelding van de proefpersoon gemaakt terwijl deze op een stoel zit. Gedurende het maken van deze afbeelding plaatst de proefpersoon zijn handen op sensoren, wat vergelijkbaar is met de werking van een polygraaf. De verkregen meetwaarden worden vervolgens omgezet in kleuren. Bij een analoog aurafototoestel worden deze kleuren met behulp van led-licht op de recent gemaakte afbeelding van de proefpersoon geprojecteerd, terwijl bij een digitaal toestel beide beelden eenvoudigweg worden samengevoegd. Er wordt soms gesuggereerd dat aura's kunnen worden vastgelegd door middel van Kirlianfotografie. Het is echter belangrijk op te merken dat Kirlianfotografie gebaseerd is op goed gedocumenteerde natuurkundige fenomenen en geen verband houdt met de veronderstelde aura's.
